داشتم کتاب "پیروزی آینده دموکراسی" اثر توماس مان به ترجمه مرحوم اسلامی ندوشن را ورق می زدم دیدم این قسمت از کلیله و دمنه را در صفحه آغازینش آورده. وصف حال بود اینجا گذاشتم:خاصه در این روزگار تیره که خیرات بر اطلاق روی به تراجع آورده است و همت مردمان از تقدیم حسنات، قاصر گشته....می بینم که کارهای زمانه میلِ به ادبار دارد، و چنانستی که خیرات، مردمان را وداع کردستی، و افعالِ ستوده و اخلاقِ پسندیده، مدروس گشته، و راهِ راست بسته، و طریق ضلالت گشاده و عدل ناپیدا و جور ظاهر، و علم متروک ، و جهل مطلوبو لئوم و دنائت مستولی، و کرم و مروّت منزویو دوستی ها ضعیف ، و عداوت ها قویو نیک مردان رنجور و مستذل، و شریران فارغ و محترمو مکر و خدیعت بیدار، و وفا و حریّت در خوابو
دروغ،
موثر و مثمر، و
راستی مردود و مهجورو حق منهزم ، و باطل مظفّرو متابعت هوی سنت متبوع، و ضایع گردانیدن احکام خرد، طریق مشروع،و مظلوم، محقِ ذلیل، و ظالم، مبطلِ عزیزو حرص غالب، و قناعت مغلوبو عالَمِ غدار بدین معانی شادمان، و به حصول این ابواب ، تازه و خندانکلیله و دمنه باب برزویه چاپ مینوی دو کلمه...
ما را در سایت دو کلمه دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : i2wordse بازدید : 133 تاريخ : پنجشنبه 29 ارديبهشت 1401 ساعت: 12:09